In Dubrovnik werd ik voor het eerst enigszins geconfronteerd met de nog steeds complexe situatie op de Balkan, toen ik een ijsje kocht even buiten de oude stadsmuur.
Ik vroeg aan de mooie ijsverkoopster naar het Kroatische woord voor ijscupje (dat zijn zo van die belangrijke woorden in het leven). Ze overhandigde me het ijsje en zei me lachend een woord dat ik natuurlijk niet goed kon uitspreken, ze moest het herhalen en daarna ging het nog maar half goed. Haar collega stond er lachend bij.
Ik zei: she is telling lies?
No, no, zei de collega, but she lives in Bosnia Herzegovina, and she has her own dialect.
Waarna ik geïnteresseerd raakte in hun samenwerking.
It is complicated, zei ze lachend. I don't have time for this now.
We need more time to talk about it, zei ik.
At least four hours.
Zelfs dat leek me aan de geringe kant.
Ik vroeg aan de mooie ijsverkoopster naar het Kroatische woord voor ijscupje (dat zijn zo van die belangrijke woorden in het leven). Ze overhandigde me het ijsje en zei me lachend een woord dat ik natuurlijk niet goed kon uitspreken, ze moest het herhalen en daarna ging het nog maar half goed. Haar collega stond er lachend bij.
Ik zei: she is telling lies?
No, no, zei de collega, but she lives in Bosnia Herzegovina, and she has her own dialect.
Waarna ik geïnteresseerd raakte in hun samenwerking.
It is complicated, zei ze lachend. I don't have time for this now.
We need more time to talk about it, zei ik.
At least four hours.
Zelfs dat leek me aan de geringe kant.
Reacties
Een reactie posten