Branding was er nauwelijks. De zee golfde in lauwe beweging. Een dunne rand wittig schuim markeerde de uitloop van de laatste golf. De man zette zijn voeten in het water en zakte weg tot zijn enkels. Zijn tenen verdwenen onmiddellijk in het zand. Helder water, zei hij. De hele middag bracht hij door op het strand, zoekend naar stenen, schelpen, kleine stukken hout voor zijn verzameling. Er was een wandelaar, die achter de rotsen vandaan kwam, langs de vloedlijn liep en naar het noorden, achter andere rotsen, verdween. Het strand ging landinwaarts over in een kleine vlakte, met dor, hard gras, waardoorheen een onverharde weg dood liep op de omringende rotsen. Aan het eind van de middag liep hij de weg af.